Empatiyi kısaca başkaları için endişe duymak ve onların duygularını anlamak olarak ifade edebiliriz. Aynı zamanda empatinin, ebeveyn ve akranlar ile yüksek kaliteli ilişkiler geliştirme konusunda katkı sağladığı ve bu ilişkileri kolaylaştırdığı düşünülüyor. Buradan yola çıkarak Boele ve arkadaşları (2019); ergenlik döneminde empati kurmanın, ebeveyn-çocuk ve akran ilişkisi açısından nasıl değiştiğini inceleyen 70 araştırmayı derleyen bir çalışma gerçekleştirmişler. Çalışmaya göre ebeveynleriyle ve akranlarıyla yüksek kalitede ilişkisi olan ergenlerin düşük kalitede ilişkisi olanlara göre; diğerlerine karşı daha ilgili olduğu ve onların duygularına dair, daha çok anlayış geliştirdiği görülmüş. Bu ilişkinin çok güçlü olduğu tespit edilmiş olsa da, beklenebileceği üzere ergenlerin empati becerisi ve akran ilişkilerinin kalitesi arasındaki ilişkinin, ebeveyn çocuk ilişkinin kalitesinden daha güçlü olduğu ortaya çıkmış. Yani ergenlerin akranlarıyla ilişkilerinde empatinin önemli bir yeri olduğu söylenebilir. Buna karşın, ergenlerin yaşı ve cinsiyetindeki değişimin sonuçları değiştirmediği gözlenmiş. Özetle, empati becerisinin güçlü olması bizi kötüye giden ilişkilerden koruyor olabilir ve ilişki kalitesinin daha yüksek olması da empati becerimizi geliştirmemize fayda sağlıyor olabilir. Dolayısıyla özellikle ergenlerin olmak üzere hepimizin ilişkilerinde empati kritik bir yerde duruyor diyebiliriz.
Boele, S., Van der Graaff, J., de Wied, M. et al. Linking Parent–Child and Peer Relationship Quality to Empathy in Adolescence: A Multilevel Meta-Analysis. J Youth Adolescence 48, 1033–1055 (2019). https://doi.org/10.1007/s10964-019-00993-5
Çeviren: Nur Baltalarlı